Ang kilapsaw mo:
dati’y mapusyaw na bughaw,
kanlungan ng kansusuwit
at paliguan ng baguntaong
sumisirko, walang takot sa pagsisid.
Sinong nagsabing hindi kayang
arukin ng musmos ang lalim ng tubig?
Nabunot ang talahibang
pilikmata ng iyong pampang,
nanlimahid pati ulap
sa mantsang dumating
nang marahan,
halos hindi naramdamang
sumakop sa buong tanawin.
Naglaho ang agos mong
malamig sa paa ng pagod na kalabaw.
Sa paligid mo, gumapang tulad ng amag
ang bahayan ng mga taga-lungsod.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento